ظرف به شکل حیوانات
ایران، 602 هجری قمری
با امضای استاد علی ابن محمد ابن ابوالقاسم
برنز ریخته گری شده، نقره کوب، ارتفاع 35 سانتیمتر
موزه هرمیتاژ، سن پترزبورگ
در قرون ششم و هشتم هجری صنعت ریختگری ظروف برنزی به کمال خود رسیده بود. بسیاری از عالیترین نمونه های این ظروف که با اشکال مختلف ساخته می شدند از خراسان بزرگ می آمدند. گاه با ظرافت تمام نقشهای گیاهی، اسلیمی و یا خط بر روی این ظروف نقره کوب یا طلاکوب میشدند. نمونه فوق که اکنون در موزه هرمیتاژ نگهداری میشود ازچند نظر منحصر به فرد است. نخست امضای سازنده زیرا که در آن روزگار صنعتگران بندرت اثار خود را امضا میکردند و امضا را به دور از تواضع میدانستند مگر انکه به بالاترین درجات حرفه خود رسیده باشند. دوم شکل بدیع اثر که حمله شیری را به گاوی که در حال شیر دادن به گوساله خود است را تصویر میکند. شیر پنجه های خود به کوهان گاو چنگ زده و در حال دریدن کوهان گاو است و گوساله بیخبر از آنچه در اطراف او میگذرد با خیالی آسوده مشغول نوشیدن شیر مادر است. زیبایی اثر هم در فرم و هم در جزییات حیرت انگیز است. در عین حال چون هنر ایران در انزمان فقط جنبه تزینی نداشت، این اثر ظرفیست که مایع را از قسمت کوهان گاو در آن میریختند و از قسمت سر گاو خارج میشده است. در عین حال کل اثر به زیبایی فلسفه دور چرخش در زندگی و توام بودن زندگی و مرگ را به باور ایرانیان نشان میدهد.
در قرون ششم و هشتم هجری صنعت ریختگری ظروف برنزی به کمال خود رسیده بود. بسیاری از عالیترین نمونه های این ظروف که با اشکال مختلف ساخته می شدند از خراسان بزرگ می آمدند. گاه با ظرافت تمام نقشهای گیاهی، اسلیمی و یا خط بر روی این ظروف نقره کوب یا طلاکوب میشدند. نمونه فوق که اکنون در موزه هرمیتاژ نگهداری میشود ازچند نظر منحصر به فرد است. نخست امضای سازنده زیرا که در آن روزگار صنعتگران بندرت اثار خود را امضا میکردند و امضا را به دور از تواضع میدانستند مگر انکه به بالاترین درجات حرفه خود رسیده باشند. دوم شکل بدیع اثر که حمله شیری را به گاوی که در حال شیر دادن به گوساله خود است را تصویر میکند. شیر پنجه های خود به کوهان گاو چنگ زده و در حال دریدن کوهان گاو است و گوساله بیخبر از آنچه در اطراف او میگذرد با خیالی آسوده مشغول نوشیدن شیر مادر است. زیبایی اثر هم در فرم و هم در جزییات حیرت انگیز است. در عین حال چون هنر ایران در انزمان فقط جنبه تزینی نداشت، این اثر ظرفیست که مایع را از قسمت کوهان گاو در آن میریختند و از قسمت سر گاو خارج میشده است. در عین حال کل اثر به زیبایی فلسفه دور چرخش در زندگی و توام بودن زندگی و مرگ را به باور ایرانیان نشان میدهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر